A BENİM KARDAŞLARIM
Dostum yok ya dostum, düşman arama!
Sağolası kardaşlarım varya benim...
Melhem diye tuz ekerler yarama
Sağolası kardaşlarım var ya benim...

Menfaat , çıkar olunca şu konu
Kimi kep'i attı kimi şifonu
Alicengiz olur oynar oyunu
Sağolası kardaşlarım varya benim...

Dursun desen de durmaz yerinde
Kırk tilki var her birinin cebinde
Dünyası olmamış, duyguları ayaklanmamış hiç
onunduk oysa, tutuşurduk; ama üşürdük gene. Unutmak derin, seni düşünmek soğuk
gövdenin bir yanı yangın bir yanı su
yolunu çok sev, tenhalığına şaşır
dilini ov, sözünü parlat, anılara saygılı ol. Bu senin sırtın, madem öyle
ellerine koş, alıp götüren rüzgârlara yaslan
düş gördüren bir hayat edin, unutma
en çok kim ölürse gelir kendini sorar
sen orada aranan mavileşen bir aşkla
ebette delirmeden o çınlayan boşlukta
aldatan uzaklıkta aşınıp durdun. Uzunca susup birden kalkıp gitmeler var ya
ah o dalgınlıklar... Buruşur yalnızlık, saklanır gece
dağılır alnın, kan kesilir, daralır gövde
gökyüzü çatlar birden, bahçe yorulur ve sonra: Yitirilen patika çok uzakta, çoğalır merak
taş yenilir, dağlar susar, paslanır o Sürmene bıçağı
ateş kendine iter sizi, ay küser arkadaşların gidişine
ayrılık boğar, cam patlar, toprakta çoğalır ses
gövdenize tırmanır öfke ve sonra
bulaşıcı bir aşkla ne desem yalan olur.

                             VEYSEL ÇOLAK




AÇILIN ZİNDANLAR

Hızır Paşa bizi berdar eyledi
Kesti kollarımı kızak bağladı
İşiten muhipler hep kan ağladı
Açılın zindanlar pire gidelim

Kalenin kapısı taştan demirden
Yanlarım çürüdü yaştan yağmurdan
Bir kimsem de yok ki dellal çağırtam
Açılın zindanlar pire gidelim

Kalenin kapısı taştan çıkılmaz
Penceresi yüce Şah'a bakılmaz
Bir ben ölmeyinen cihan yıkılmaz
Açılın zindanlar pire gidelim

Çıkarım bakarım kale başına
Mümin müslim olan gider işine
Bir ben mi düşmüşüm can telaşına
Açılın zindanlar pire gidelim

İlimi sorarsan köyümdür Banaz
Yakılsın yıkılsın ol kanlı Sivas
Bir ben ölmeyinen cihan yıkılmaz
Açılın zindanlar pire gidelim

Pir Sultan Abdal'ım hey Hızır Paşa
Yazılanlar gelir sağ olan başa
Hasret koydun beni kavim kardaşa
Açılın zindanlar pire gidelim

                                  PİR SULTAN ABDAL
 

ÇARK DÖNDÜ DOLAP DEVRİLDİ

Çark devrildi dolap döndü
Ahir zamana düşüptür
Ay yerinde gün yerinde
Küfran salına düşüptür

Yerindedir gece gündüz
Örgülü terazi yıldız
Bir hanhara gidelim biz
Yollar dumana düşüptür

Yağmur yağar biter otlar
Mevç gelür dürlü nimetler
Yar ile danışır yadlar
Har gülüstana düşüptür

Bülbülün zarı figanı
Doldurur iki cihanı
Şu dünyanın sonu fani
Kavli yalana düşüptür

Dedemoğlu der hasretten
Yandı yüreğim gayretten
Umarım ki inayetten
Şah-ı Merdana düşüptür

Haydi Bire Deli Gönül

Haydi bire deli gönül
Alevden mi dışın senin
Haydi bire deli gönül
Alafırcık işin senin

Yardan sana sade cefa
Sen de bol bol od ver bana
Bozarmış hep yana yana
Kanlı kızıl başın senin

Kalan her kucakta gezme
Rüzgarlardan hile sezme
Vara yoğa gönül çezme
Bine varmış yaşın senin

Deli Boran benzin solmuş
Boğazına zıkkım dolmuş
Döğe döğe gömgök olmuş
Kana kesmiş döşün senin

                  DELİ BORAN